Και κάπως έτσι άρχισαν όλα. Η βασίλισσα της ποπ Madonna, στις αρχές της δεκαετίας του ΄90,είχε στείλει στον τότε αγαπημένο της John Enos μια επιστολή, η οποία περιείχε το παρακάτω απόσπασμα.
«Είναι τόσο αναμφισβήτητα απογοητευτικό να διαβάζω ότι η Γουίτνεϊ Χιούστον έχει τη μουσική σταδιοδρομία που εγώ θα επιθυμούσα να είχα και ότι η Σάρον Στόουν έχει την κινηματογραφική καριέρα που δεν θα έχω ποτέ. Όχι επειδή θέλω να είμαι αυτές οι γυναίκες, αλλά γιατί προτιμώ να πεθάνω, γιατί είναι τόσο τρομερά μέτριες και πάντα προβάλλονται σα δείγματα αρετής και αυτού του είδους οι μέτρησης επιμένουν να με ταπεινώσουν».
Τα χρόνια όμως πέρασαν και άλλαξαν πολλά, αφού ο Enos δεν είναι πια ζευγάρι με την τραγουδίστρια και έκανε μια –θα λέγαμε- άκομψη πράξη. Αυτή την επιστολή που είχε λάβει από τη Madonna αποφάσισε και την πούλησε σε δημοπρασία, και έτσι ο νέος της ιδιοκτήτης τη δημοσιοποίησε.
Η Sharon Stone, με μια έξυπνη απάντηση, γεμάτη ανωτερότητα αλλά και αιχμές, απάντησε δημόσια στη Μadonna, με τα παρακάτω λόγια.
«Αγαπημένη μου Madonna..Πρώτον, νομίζω ότι είναι παράλογο που κάποιος δημοσιεύει τις ιδιωτικές σας επιστολές. Επομένως δημοσιεύω και εγώ δημοσίως.Ξέρεις ότι είμαι φίλη σου. Έχω ευχηθεί σε κάποιες προσωπικές στιγμές να ήμουν μία ροκ σταρ... αισθάνθηκα όσο μέτρια με περιέγραψες. Γνωρίζουμε και οι δύο, όπως μόνο αυτοί που έχουν επιβιώσει τόσο πολύ καιρό γνωρίζουν, ότι το να μας ανήκει η μετριότητά μας είναι ο μόνος τρόπος να μας ανήκει η δύναμή μας. Για να γίνουμε αυτό που έχουμε γίνει και δύο μας. Σε αγαπώ και σε λατρεύω. Δεν θα γίνω πικρόχολη απέναντί σου διεισδύοντας στη δική σου προσωπική διαδρομή.Sharon».
