Ο μύθος της «Συμμορίας των 11» βέβαια, των ευφάνταστων παλικαράδων που μέσα στη δεκαετία του 2000 οργάνωσαν μερικές από τις πιο επιτυχημένες ληστείες του (κινηματογραφικού) κόσμου υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση του Στίβεν Σόντερμπεργκ και την ηγεσία του Τζορτζ Κλούνεϊ.
Εφόσον όμως ο Ντάνι Οσιαν του Κλούνεϊ έχει πια πεθάνει - αν έχει πεθάνει βέβαια, διότι κανείς δεν μπορεί να είναι απολύτως σίγουρος -, τη σκυτάλη παίρνει η αδελφή του Ντέμπι (Σάντρα Μπούλοκ), η οποία με το που βγαίνει από τη φυλακή (υποδυόμενη άψογα τη μετανιωμένη) αποφασίζει να οργανώσει την κλοπή ενός πανάκριβου κοσμήματος της Cartier στήνοντας τη δική της, γοητευτική συμμορία.
Ολες γυναίκες βέβαια, με το δικό της στυλ η καθεμία. Ανάμεσά τους η Κέιτ Μπλάνσετ, κατάξανθη και super cool με τη μοτοσικλέτα της (μια καλή θηλυκή απάντηση στον Μπραντ Πιτ), η Ελενα Μπόναμ Κάρτερ, όπως πάντα στον κόσμο της (μία η σχεδιάστρια μόδας που προσθέτει τη δική της πινελιά στην υπόθεση), και η Ριάνα, πιο σέξι από ποτέ, έτοιμη να εισβάλει στον διαδικτυακό κόσμο καθότι εξπέρ ως χάκερ. Θα βρούμε κάπου και την Αν Χάθαγουεϊ, «ψωνισμένη» μέχρι εκεί που δεν πάει άλλο, μα κατά βάθος πονηρή, σε έναν αβανταδόρικο, κωμικό ρόλο (τελικά η κωμωδία της ταιριάζει περισσότερο από το δράμα).
Πλημμυρισμένη από φώτα και γκλαμ, πανάκριβες τουαλέτες, γυναικεία πονηριά και ανδρική ηλιθιότητα, η ταινία, χωρίς ακριβώς να συναρπάζει, μπορεί πράγματι να γίνει το απόλυτο ψυχαγωγικό θέαμα της εποχής, ένα caper movie (ταινία ληστείας) της παλιάς κοπής που σε κερδίζει με τη ρετρό διάθεσή του, την αδιαφορία του προς την άνευ λόγου φασαρία, τη χορταστική μουσική του και την παρουσία των πρωταγωνιστριών του που ολοφάνερα δείχνουν να διασκεδάζουν με τη δουλειά τους.
Δείτε το τρέιλερ:
