Ένα από τα χειρότερα σενάρια όλων εμάς που είμαστε γονείς: Να μας πιάσει το παιδί στο κρεβάτι ανοίγοντας ξαφνικά την πόρτα του υπνοδωματίου τη στιγμή που εμείς απολαμβάνουμε ερωτικές στιγμές με τον σύντροφό μας. Και τώρα, τι κάνουμε;
Μπαίνοντας το παιδί μέσα στο υπνοδωμάτιό μας και διακόπτοντας μια προσωπική στιγμή, πιθανότατα δεν θα έχει καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει.
Αντιλαμβάνεται όμως το “απαγορευμένο” που έχει δει. Καταλαβαίνει πως κάτι έχει διακόψει και πως είμαστε αναστατωμένοι. Τι κάνουμε λοιπόν;
1. Αν ανοίξει ξαφνικά η πόρτα μια “ακατάλληλη” στιγμή, η πρώτη μας κίνηση είναι να ντυθούμε, να καλύψουμε ότι φαίνεται, με ήρεμες κινήσεις και ψυχραιμία ώστε να μην βάλουμε σε υποψίες ένα νηπιάκι που δεν έχει αντιληφθεί τι συμβαίνει.
2. Ταυτόχρονα, χωρίς να φωνάξουμε ή να μαλώσουμε το παιδί που άνοιξε την πόρτα, το ρωτάμε αν θέλει κάτι. Επίσης, το παροτρύνουμε να “πάει στο δωμάτιό του και θα έρθουμε σε ένα λεπτό”. Έτσι θα έχουμε το χρόνο να ντυθούμε και να ανακτήσουμε την ψυχραιμία μας.
3. Αν το παιδί ρωτήσει τι κάναμε γυρίζουμε πίσω την ερώτηση με κάτι σαν “αγάπη μου, τι νομίζεις ότι είδες;”, αποφεύγοντας να δείξουμε έκπληξη με το ύφος μας. Κι αυτό, γιατί θέλουμε να “ζυγίσουμε” το τι έχει καταλάβει το παιδί και πώς θα του μιλήσουμε και όχι να το “βομβαρδίσουμε” με πληροφορίες που δεν έχει αυτή τη στιγμή ανάγκη.
4. Εφόσον δούμε ότι χρειάζεται να δώσουμε κάποια εξήγηση λέμε στο παιδί πως αυτή είναι μια ιδιαίτερη προσωπική σχέση ανάμεσα στη μαμά και το μπαμπά. Ακόμη όμως και σε αυτή την περίπτωση αποφεύγουμε να δώσουμε έκταση στην απάντησή μας. Αν ρωτήσει περισσότερες λεπτομέρειες, μπορούμε απλά να πούμε πως αυτές είναι προσωπικές στιγμές που μοιράζονται όλα τα ζευγάρια.
5. Η ηλικία του παιδιού παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Κάτι που χρειάζεται να θυμόμαστε είναι πως απαντάμε και εξηγούμε μόνο μέχρι εκεί που μας ρωτάει το παιδί.
