Οι εθνικές κουζίνες κρύβουν πάντα εκπλήξεις για τους ταξιδιώτες, δεν είναι όμως όλες ευχάριστες.
Για παράδειγμα, στις σκανδιναβικές χώρες λατρεύουν κάποιες “λιχουδιές”, που πραγματικά θεωρούμε ήρωες όσους τις δοκιμάσουν έστω και για μία φορά στη ζωή τους!
Hákarl ή αλλιώς σιτεμένος καρχαρίας
Το Hákarl είναι από τα εθνικά πιάτα της Ισλανδίας και φτιάχνεται από καρχαρία Γροιλανδίας που μένει αρκετούς μήνες να σιτέψει πριν καταναλωθεί. Για την ακρίβεια, τα κομμάτια του καρχαρία μένουν κρεμασμένα για 4-5 μήνες, κατά τους οποίους υφίσταται μία συγκεκριμένη διαδικασία ζύμωσης που τα κάνει να σκληραίνουν. Και μπορεί μέχρι εδώ να μην βρίσκεις τίποτα παράξενο, ωστόσο περίμενε μέχρι τη στιγμή που θα το δοκιμάσεις, γιατί μπορεί να έχει γεύση ψαριού, αλλά η οσμή αμμωνίας που αναδύει το κάνει μάλλον απωθητικό! Βέβαια οι Ισλανδοί δεν φαίνεται να πτοούνται.
Καρδιά Puffin
Αν το Hákarl σου φάνηκε ακραίο, περίμενε μέχρι να διαβάσεις τι άλλο αγαπούν πολύ στην Ισλανδία. Ο λόγος για το puffin, ένα πολύ ξεχωριστό θαλασσοπούλι με πολύχρωμο ράμφος, γνωστό και ως παπαγάλος της θάλασσας! Στην Ισλανδία βρίσκεται μια από τις μεγαλύτερες αποικίες puffins στον κόσμο και οι Ισλανδοί αποφάσισαν να “εκμεταλλευτούν” αυτή την αφθονία, βάζοντας τα στο πιάτο τους. Το πτηνό γίνεται καπνιστό, ψητό ή τηγανητό, ενώ η καρδιά του θεωρείται εκλεκτό έδεσμα στη χώρα και, μάλιστα, τρώγεται ωμή! Ούτε ο διάσημος σεφ Gordon Ramsay δεν μπόρεσε να της αντισταθεί και όταν το 2008 βρέθηκε στην Ισλανδία με την εκπομπή του “The F Word”, έπιασε ένα puffin και έφαγε την καρδιά του live για τα μάτια των τηλεθεατών του!
Surströmming
Πόσο παράξενη μπορεί να είναι η κονσερβοποιημένη ρέγγα που τόσο αγαπούν οι Σουηδοί; Εκ πρώτης όψεως δεν έχει καμία διαφορά από οποιοδήποτε παστό ψαράκι, μέχρι τη στιγμή που ανοίγεις το καπάκι της κονσέρβας, σου έρχεται η τρομερή μυρωδιά της και εύχεσαι να μπορούσες να αλλάξεις όχι απλά δωμάτιο, αλλά πόλη! Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι οι Σουηδοί συνήθως την καταναλώνουν σε εξωτερικούς χώρους.
Το Surströmming (strömming ονομάζεται η ρέγγα της Βαλτικής) λοιπόν, είναι ρέγγα που αλιεύεται την άνοιξη πριν αναπαραχθεί, μπαίνει σε βαρέλια για 1-2 μήνες προκειμένου να ζυμωθεί και κατόπιν μπαίνει σε κονσέρβες, όπου η διαδικασία της ζύμωσης -που του χαρίζει τη χαρακτηριστική μυρωδιά και την ελαφρώς όξινη γεύση- συνεχίζεται για αρκετούς μήνες. Το βρίσκεις στα ράφια όλων των super markets στη Σουηδία και αν θες να το δοκιμάσεις όπως οι Σουηδοί, το σερβίρεις με βραστές πατάτες ή το κάνεις σάντουιτς με tunnbröd (λεπτό σουηδικό ψωμί), βούτυρο, πατάτες πουρέ και κρεμμύδι και το συνοδεύεις με μπύρα ή κρύο γάλα. Ενθουσιάστηκες κι εσύ με την ιδέα του γάλακτος, έτσι;
