Σε ηλικία 20 ετών, η Ζωή Λάσκαρη μπαίνει στο ελληνικό σινεμά σε έναν ρόλο που είχε γραφτεί για την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Η ταινία «Ο κατήφορος» της Φίνος Φιλμς σε σενάριο και σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη, θα την στέψουν κυρίαρχη περσόνα του ελληνικού δράματος. Όμορφη, ταλαντούχα, χαρισματική, υποδύθηκε σχεδόν ανεπιτήδευτα την Ρέα, την κοπέλα που ο συμπρωταγωνιστής της Νίκος Κούρκουκλος, το κακό παιδί της ταινίας, θα αφήσει ολόγυμνη στο δάσος γιια να την εκδικηθεί.
Το 1962, είναι χρονιά σταθμός για την καριέρα της. Τα μιούζικαλ ξεκινούν δειλά στο ελληνικό σινεμά και αυτή είναι η ευκαιρία για την όμορφη Ζωίτσα να αποδείξει ότι έχει και φλέβα κωμικής ηθοποιού. Το αποδεικνύει περίτρανα στο «Μερικοί το προτιμούν κρύο». Τη μουσική κωμωδία της Φίνος Φιλμς σε σενάριο και σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη. Η ταινία θα εξελιχθεί σε «σκαλοπάτι» για όλες όσες θα ακολουθήσουν στο μέλλον. Και μαζί της θα ανέβει και η Ζωή.
Ένα χρόνο, αργότερα, και έχοντας δείξει ότι μπορεί εύκολα να μεταμορφωθεί από τραγική φιγούρα σε κωμική περσόνα, έρχεται η ταινία «Ένα κορίτσι για δύο». Συνεργάζεται πάλι με τον Δαλιανίδη και τον Φίνο φυσικά, και το αποτέλεσμα είναι η δημιουργία μιας έξυπνης, ευρηματικής, γοητευτικής και ρομαντικής περσόνας.
Το 1966, στην ταινία «Δάκρυα για την Ηλέκτρα», συνεργάζονται για πρώτη φορά ο Νίκος Φώσκολος και ο Γιάννης Δαλιανίδης. Η Ζωή Λάσκαρη στον πρωταγωνιστικό ρόλο ερμηνεύει μοναδικά την Ηλέκτρα, που ζητά εκδίκηση για το χαμό του πατέρα της. Σύγχρονη ηρωίδα μιας τραγικής ιστορίας, η Ζωή Λάσκαρη για μία ακόμη φορά επιμένει και καθιερώνεται σταδιακά στο εγχώριο κινηματογραφικό στερέωμα με μία ακόμα συγκλονιστική ερμηνεία.
Την ίδια χρονιά, το 1966 η Ζωή Λάσκαρη επιμένει στο δράμα με τη συγκλονιστική της εμφάνιση στη «Στεφανία». Η ταινία είχε ήδη συμμετάσχει εκτός συναγωνισμού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης του 1966. Βασισμένη στο μυθιστόρημα «Η Στεφανία στο αναμορφωτήριο», η Ζωή Λάσκαρη πάλι σε έναν ρόλο-ταμπού για την εποχή θα κερδίσει τις εντυπώσεις.
Το 1967, θα κυριαρχήσει και σε έναν ρόλο κόντρα. Στην ταινία «Οι θαλασσιές οι χάντρες» τη μουσική κωμωδία του Δαλιανίδη θα υποδυθεί την πλούσια Μαίρη που ερωτεύεται τον φτωχό πλην τίμιο Φώτη, τον οποίο υποδύθηκε ο Φαίδων Γεωργίτσης. Η ατάκα «Αυτή μέχρι και μουστάκι θα σε βάλει να ξυρίσεις» θα γίνει...viral και θα μεταπηδήσει στην ελληνική κοινωνία. Η ίδια θα καθιερωθεί ως το Crazy Girl, που με τον έρωτά της θα καταφέρει να ενώσει τα μπουζούκια με το σέικ και να κάνει την ελληνική κοινωνία να υποκλίνεται στο πέρασμά της.
Την ίδια χρονιά, η Ζωή Λάσκαρη πρωταγωνιστεί σε μία ακόμα δραματική- αισθηματική ταινία της Φίνος, πάλι σε σενάριο και σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη. Στο «Όλγα αγάπη μου» θα έρθει αντιμέτωπη με την εμβληματική Τασσώ Καββαδία και το χαστούκι που θα της ρίξει η κινηματογραφική πεθερά της θα μείνει στην ιστορία του ελληνικού σινεμά.
Στον ρόλο της ιερόδουλης στην ταινία «Ο αστερισμός της Παρθένου» η Ζωή Λάσκαρη είναι απλά συγκλονιστική. Ακομπλεξάριστη, δυναμική, ευαίσθητη, τολμηρή. Έχει ήδη κατακήσει το καλλιτεχνικό γίγνεσθαι και το ελληνικό κοινό. Δε χρειάζεται να αποδείξει τίποτα πλέον. Η ίδια ωστόσο, συνεχίζει να ρισκάρει. Και η επιτυχία της είναι ακλόνητη. Η Ζωή για μία ακόμα φορά θα θριαμβεύσει σε έναν ρόλο που ήταν γραμμένος για την Αλίκη Βουγιουκλάκη.
