O δημιουργός και πρωταγωνιστής της σειράς βάζει τα πράγματα στη θέση τους

 

 

Σε 52 χώρες έχει προβληθεί το Μπρούσκο, η αγαπημένη αυτή σειρά. Πολλοί θα περιμέναμε πως αυτό θα μεταφραζόταν σε πολλά λεφτά για τον Ανδρέα Γεωργίου και τους υπόλοιπους συντελεστές της. 'Ομως η πραγματικότητα απέχει πολύ από αυτή την εντύπωση. Ο Ανδρέας Γεωργίου μίλησε σχετικά σε συνέντευξή του στο People του Πρώτου Θέματος. 

Διαβάστε το παρακάτω απόσπασμα.

Την επιτυχία του Μπρούσκο την περίμενες, έστω την ονειρευόσουν;

Το Μπρούσκο ήρθε σε μια στιγμή που «πεθαίναμε» γιατί υπήρχε τρομερή οικονομική δυσμένεια στην Κύπρο, δεν υπήρχε ευρώ. Το πιλοτικό επεισόδιο του Μπρούσκο έγινε με μεγάλο κόπο και δυσκολίες γιατί είχε και πολυέξοδα γυρίσματα σε Ελλάδα και εξωτερικό. Ξεκινήσαμε τον πιλότο Δεκέμβριο και τον ολοκληρώσαμε Απρίλιο. Μας βγήκε η ψυχή μέχρι να τελειώσει το επεισόδιο. Πιστεύαμε όμως ότι ήταν κάτι καλό και βγήκαμε δικαιωμένοι. Και δεν ήταν μόνο δική μας επιτυχία η απήχηση που είχε. Και στην Ελλάδα η μυθοπλασία είχε πεθάνει, έπαιζαν παντού τουρκικές σειρές. Το Μπρούσκο ήταν εκείνο που έφερε ξανά τη μυθοπλασία στην τηλεόραση.

Το Μπρούσκο έφτασε να προβάλλεται σε 52 χώρες. Ξεκίνησε στα Βαλκάνια, μετά στο Ντουμπάι, στη Σαουηδική Αραβία, στη Λατινική Αμερική, προβλήθηκε σε ισπανόφωνο κανάλι των ΗΠΑ. Τα δικαιώματα ήταν δικά σας;

Όχι, τα δικαιώματα ήταν του ΑΝΤ1. Εμείς από την προβολή στο εξωτερικό δεν κερδίσαμε ούτε ένα ευρώ.  Σε ευχαριστώ που με ρωτάς γιατί πολλοί άνθρωποι νομίζουν πως γίναμε πλούσιοι.​

Κέρδισες, όμως, περισσότερους από 1 εκατ. followers στο Ιnstagram.

Ναι, για να είμαι ειλικρινής, το χάρηκα όλο αυτό. Όταν ήταν να προβληθεί σε μια χώρα το Μπρούσκο, πάντα δημιουργούσα επαφή με το κανάλι, έκανα φίλους, ταξίδεψα, πήγα σε μέρη που δεν πίστευα ότι θα πάω… Όπως στο Περού. Μάλιστα, όταν το Μπρούσκο παίχτηκε στο Περού, ήταν μια εποχή που και στα εκεί κανάλια παίζονταν τουρκικά σίριαλ. Ήταν μια τουρκική σειρά που δεν «χτυπιόταν» με τίποτα και το Μπρούσκο κατάφερε και την κέρδισε σε τηλεθέαση. Θυμάμαι, ήμουν στο δωμάτιο στο ξενοδοχείο στο Περού και έβλεπα στις 22.00 να παίζεται το Μπρούσκο μεταγλωττισμένο στα Ισπανικά. Ήταν τόσο περίεργο!