Συνέντευξη έδωσε ο Μάνος Δασκαλάκης, ο πατέρας των τριών παιδιών στην Πάτρα που πέθαναν μέσα σε τρία χρόνια και σύζυγος της κατηγορούμενης Ρούλας Πισπιρίγκου, αποκαλύπτοντας άγνωστες πτυχές από τους θανάτους των παιδιών.
Ο Μάνος Δασκαλάκης, μίλησε στην εφημερίδα «Μπαμ» για την σύλληψη της γυναίκας του Ρούλας Πισπιρίγκου που κατηγορείται για ανθρωποκτονία από πρόθεση της μεγαλύτερης κόρης τους.
Σε ερώτηση αν μίλησε με την Ρούλα Πισπιρίγκου μετά τη σύλληψή της απάντησε θετικά λέγοντας πως η ίδια υποστήριξε πως δεν ξέρει καν τι είναι η κεταμίνη:«Και όντως όταν ακούστηκε, γιατί μιλάγαμε εκείνη την ώρα, ότι βγήκε κεταμίνη ως ουσία, με παίρνει τηλέφωνο και μου λέει, “βγάλανε αυτό τώρα, άλλο αυτό”. Δεν μπορούσε να πάει το μυαλό μου. Ποτέ!»
Όταν ρωτήθηκε, από τον δημοσιογράφο Πέτρο Κουσουλό, τι της απάντησε όταν αρνήθηκε να πάει να την δει στα κρατητήρια εξήγησε πως της είπε: «Αυτή τη στιγμή τα πράγματα είναι δύσκολα. Ήταν μια λογική απάντηση που μπορούσα να της δώσω γιατί μέσα μου δεν αισθάνομαι καλά, όχι να τη δω. Δεν γίνεται, απλά δεν γίνεται. Τους είπα από την αρχή ότι είναι πολύ δύσκολη η θέση μου. Είμαι πολύ ξεκάθαρος.
Πάντα έχω μπροστά μου την αλήθεια. Ποτέ δεν έχω πει το παραμικρό ψέμα.
Τους είπα ότι αδυνατώ να πιστέψω πως έχει κάνει η Ρούλα αυτό ακόμα και τώρα. Θα προσπαθήσω να βρω την αλήθεια. Πάντα ήθελα την αλήθεια για τα παιδιά μου».
Η σχέση με τη φαρμακαποθήκη
Σε ερώτηση γιατί η Ρούλα άφησε υπονοούμενα για τη σχέση του πατέρα του και του ίδιου με φαρμακαποθήκη, ο ίδιος τόνισε πως μπορεί να ψαχτεί η φαρμακαποθήκη «μπορούν ψαχτούν όλα».
Ο δημοσιογράφος τον ρώτησε αν δουλεύει ο πατέρας του σε φαρμακαποθήκη με τον ίδιο να απαντά: «Εννοείται. Κι εγώ μεταφέρω πράγματα από φαρμακευτικές εταιρείες, από μια συγκεκριμένη εγώ. Δεν έχουμε να κρύψουμε κάτι».
Εκτίμησε πως η θέση της είναι δύσκολη και γι’αυτό αφήνει τέτοια υπονοούμενα. Σε ερώτηση αν σκέφτηκε ποτέ ότι κάτι μπορεί να πηγαίνει στραβά ο ίδιος απάντησε απλά ότι θέλει να φανεί η αλήθεια.
«Δεν είχα όφελος να σκοτώσω τη σπιτονοικοκυρά»
Σχετικά με το θάνατο της σπιτονοικοκυράς σημείωσε στην εφημερίδα «Μπαμ»: «Τη σπιτονοικοκυρά καταρχήν δεν τη φύλαγε η Ρούλα. Η Ρούλα τη φύλαγε στις αρχές. Μετά μπήκε άλλη γυναίκα, αλλάξανε τρεις γυναίκες μέχρι να «φύγει» η σπιτονοικοκυρά. Τη σπιτονοικοκυρά την πήγαμε εμείς την πρώτη φορά στο νοσοκομείο».
Περιέγραψε πως τότε είχε πέσει και είχε σπάσει το πόδι της και όπως είπε «την επαναφέραμε γιατί είχε χάσει τα λογικά της. Τη βγάλαμε από το νοσοκομείο, της πήραμε ορθοπεδικά κρεβάτια, τα πάντα. Η γυναίκα καταρχήν έπαιρνε μια σύνταξη. Ούτε λεφτά είχε, ούτε τίποτα. Εμείς της δίναμε τα ενοίκια κανονικά, με αποδείξεις, μπορεί να φανεί, υπάρχουν τα πάντα και στις φορολογικές δηλώσεις. Δεν υπήρχε κανένα όφελος.
Καταρχήν για να σκοτώσεις μια γυναίκα από τη στιγμή που δε σου έχει γράψει το σπίτι, δεν έχεις όφελος.
Όχι επειδή δεν σου έχει γράψει το σπίτι, δεν έχεις όφελος να τη σκοτώσεις»
Ο θάνατος της Μαλένας: Έφυγα να πάω να ξυριστώ…
Για τον θάνατο της 3,5 ετών Μαλένας ανέφερε πως ένα πρωί ξύπνησε το παιδί με πρησμένους λεμφαδένες, πήρε αντιβίωση και ύστερα από δική του παραίνεση πήγαν στην Αθήνα για περαιτέρω εξετάσεις. Φτάσανε στο νοσοκομείο «Ελπίδα», όπου έγιναν οι απαραίτητες εξετάσεις και το παιδί διαγνώστηκε με οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία. Ανέφερε πως έμειναν για κάποιες μέρες στα νοσοκομεία Ελπίδα και Αγλαΐα Κυριακού και συνέχισε λέγοντας:
"Ένα μεσημέρι έφυγα να πάω να ξυριστώ γιατί δεν είχα πράγματα εκεί. Μόλις φτάνω σπίτι, δεν πρόλαβα να ξυριστώ. Κάνω ένα μπανιο να ξαπλώσω για μια ώρα και με παίρνει τηλέφωνο η Ρούλα και μου λέει κάτι έπαθε το παιδί. Έκανα Ολυμπιακό χωριό – Ελπίδα σε 13 λεπτά. Δεν θα τη ξεχάσω ποτέ αυτή τη στιγμή. Παρακάλαγα να πάρει ο Θεός εμένα και να γυρίσει το παιδί πίσω."
Σε αυτό το σημείο ο δημοσιογράφος ρώτησε για την συμπεριφορά της Ρούλας: «ήταν ταραγμένη πολύ. Ούρλιαζε. Ήταν μια αντίδραση μάνας που έχανε το παιδί της. Γι’αυτό το ξαναλέω: δεν υπάρχει η παραμικρή υποψία που να μας είχε δώσει.
Ψάχνω την απάντηση για τα παιδιά μου και ακόμα δεν την έχω πάρει ούτε για την Τζωρτζίνα. Λένε ότι είναι κεταμίνη για την Τζωρτζίνα. Θέλω να μαθευτεί η αλήθεια».
Η κεταμίνη και ο θάνατος της Τζωρτζίνας
Ο Μάνος Δασκαλάκης σε αυτό στο σημείο ρωτήθηκε αν πιστεύει χορηγήθηκε κεταμίνη στην Τζωρτζίνα: «Δεν είναι ότι δεν το πιστεύω! Είναι ότι πολλά πράγματα μου αφήνουν κενά».
Σε άλλο σημείο ο Μάνος Δασκαλάκης αναφέρεται στην κεταμίνη που βρέθηκε στις εξετάσεις της Τζωρτζίνας: «Δεν υπήρχε η ουσία στο νοσοκομείο… Και είναι κάτι που το έμαθα εγώ σήμερα… Ότι αυτή η ουσία στο «Αγλαΐα Κυριακού» δεν υπήρχε! Και δεν είναι τσεκαρισμένο μόνο από εμένα και από εσένα… Τσεκαρισμένο από οργανισμό φαρμάκων και από αυτούς που προμηθεύουν τα φάρμακα στο «Αγλαΐα». Και κανένας δεν μπήκε σε αυτό το δωμάτιο… Ήταν μόνη της! Και δεν θεωρώ ότι υπήρχε κάποια νοσηλεύτρια ή κάποιος γιατρός που θα μπορούσε να τη βάλει…
Θα έλεγα μέχρι και τώρα ότι αν υπήρχε σε αυτό το νοσοκομείο το φάρμακο αυτό, ότι έχει γίνει λάθος από τους γιατρούς. Ότι αντί να δώσουν κάτι άλλο έχουν δώσει αυτό. Και θα έλεγα… ακόμη ένα λάθος σε εμένα. Ακόμη ένα λάθος στην οικογένειά μου. Και θα κινούμουν και εκεί διαφορετικά γιατί μέχρι σήμερα που σου μιλάω… Αρνούμαι να το πιστέψω. Δεν μπορώ να το πιστέψω».
Μίλησε και για προβλήματα στη σχέση τους λέγοντας πως η Τζωρτζίνα που έμεινε πίσω ήταν τα πάντα για αυτούς: «Είχαμε την Τζωρτζίνα και για τη Τζωρτζίνα δίναμε τα πάντα. Και για να μη βάλω πληθυντικό, έδινα τα πάντα».
Για τη Τζωρτζίνα είπε: «Ήταν ο έρωτας της ζωής μου. Ήταν το παιδί μου. Κυρίως αυτό το παιδί. Γιατί αυτό το παιδί το μεγάλωσα από μωρό. Έγινα πατέρας με αυτό το παιδί. Με έκανε άντρα αυτό το παιδί. Δεν περίμενα ότι θα το φτάσω εννέα χρονών και να μάθω ότι έπαθε κάτι τέτοιο.
Ήταν ένα παιδί που έκανε ό,τι έκανε και ο πατέρας της. Ποδόσφαιρο, τραγούδια, μαζί όλη την ώρα. Όχι ότι δεν αγαπούσα τα άλλα μου παιδιά αλλά το συγκεκριμένο παιδί με μεγάλωσε, όχι το μεγάλωσα.
Με μεγάλωσε, με έκανε άντρα».
Ο θάνατος της Ίριδας
Συνέχισε λέγοντας πως η γέννηση της Ίριδας ήταν ένα δώρο για τη Τζωρτζίνα και εκείνη η πιο ευτυχισμένη περίοδος της ζωή της μεγαλύτερης κόρης του: «Και ξαφνικά στους έξι μήνες ένα πρωί μαθαίνω ότι το παιδί έμεινε. Είχα φύγει από το σπίτι. Είχαμε χωρίσει. Είχαμε χωρίσει στα λόγια».
Σε αυτό το σημείο κλήθηκε να απαντήσει τι ήταν αυτό που τον ενόχλησε και έφυγε από το σπίτι: «Είναι προσωπικό, δεν μπορώ να το πω. Αλλά δεν έχει σχέση με την υπόθεση».
Και συνέχισε περιγράφοντας όλα όσα συνέβησαν: «Με παίρνει η αδερφή της Ρούλας και μου λέει “το παιδί”. Έφτασα τρία λεπτά πριν το ασθενοφόρο. Πάω μέσα και βλέπω τη Ρούλα να κάνει ΚΑΡΠΑ στο παιδί. Αυτό που αντίκρυσα ήταν λες και έβλεπα τη Μαλένα πάλι. Τα έχασα.
Προσπαθούσα να δω τι θα κάνω. Πιάνω τα πόδια του μωρού και ήταν παγωμένα. Και εκεί καταλαβαίνω ότι το παιδί έχει «φύγει». Ξαναγύρισα σπίτι μετά την Ίριδα και έμεινα για τρεις ή τέσσερις μέρες. Ήθελα να είμαι δίπλα στο παιδί γιατί ήταν σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση. Για να στηρίξω και τη Ρούλα».
Συνέχισε λέγοντας πως: «Η Ρούλα ποτέ δε μου ζήτησε να γυρίσω πίσω. Ποτέ. Να πεις ότι το έκανε δηλαδή για να με κρατήσει να έχει ένα κίνητρο γι’αυτό το λόγο. Γύρισα εγώ πίσω τότε παρ’όλο που εγώ είχα πει να χωρίσουμε, γιατί έβλεπα ένα παιδί που είχε χάσει το καλύτερο δώρο του και μια μάνα, τότε, να σπαράζει μέρα νύχτα. Ούτε τότε μου φάνηκε περίεργο».
Εξήγησε πως τότε αποφάσισαν να κάνουν έναν γονιδιακό έλεγχο και περιέγραψε πως ο ίδιος μαζί έναν φίλο του πήγαν τα όργανα του παιδιού στα Γιάννενα για να βγουν πιο γρήγορα οι απαντήσεις.
Με πληροφορίες: Εφημερίδα «Μπαμ»
