Ο 'Ελληνας που φτιάχνει μπάλες για τυφλά παιδιά
Δωρεάν μαθήματα ανθρωπιάς

Ο Ηλίας Μάστορας έχει βάλει στόχο να χαρίσει ένα χαμόγελο σε κάθε τυφλό παιδί ή με προβλήματα όρασης που αγαπά το ποδόσφαιρο.

Κοιτάζοντας κανείς πόση χαρά παίρνει ένα παιδί όταν κλωτσάει μια μπάλα ή βάζει γκολ σίγουρα αναπόφευκτα σκέφτεται αν ένα αγόρι ή κορίτσι με προβλήματα όρασης μπορεί να νιώσει το ίδιο συναίσθημα. Ο Ηλίας Μάστορας, λοιπόν, αποφάσισε να δημιουργήσει μια ειδική μπάλα για τυφλά παιδιά, που κουδουνίζει ώστε να μπορούν να ακολουθούν τον ήχο της, η οποία ωστόσο δε θα πωλείται, αλλά θα διανέμεται δωρεάν σε κάθε παιδί που την έχει ανάγκη.

Ο εμπνευστής της ιδέας ασχολιόταν για πολλά χρόνια με το ποδόσφαιρο τυφλών (ως διαιτητής και στη συνέχεια προπονητής στη Σχολή Τυφλών Θεσσαλονίκης) πριν αποφασίσει να πραγματοποιήσει το όραμά του. Ο ίδιος μάλιστα είναι και δάσκαλος σκάκι.

«Μπάλα ποδοσφαίρου για τυφλούς ενήλικες υπήρχε, αλλά ήταν αρκετά βαριά, δηλαδή ήταν πάνω από μισό κιλό. Πριν από τρία χρόνια λοιπόν είχα γράψει ένα σκακιστικό παραμύθι, το οποίο είχαμε κυκλοφορήσει και σε μορφή Μπράιγ. Κάποια στιγμή, λοιπόν, στη Σχολή Τυφλών στη Θεσσαλονίκη διοργανώσαμε μια θεατρική αφήγηση του παραμυθιού για παιδιά μικρότερης ηλικίας και ως έκπληξη μας έφεραν τον μικρό Λέανδρο με οπτική αναπηρία, ο οποίος ήταν τότε τριών ετών, για να πει έναν γρίφο. Δεν μπορούσε να παίξει όμως με την μπάλα τυφλών για ενήλικες που υπήρχε τότε, γιατί ήταν πολύ βαριά. Έτσι γεννήθηκε η ιδέα για την πρώτη μπάλα για παιδιά με προβλήματα όρασης σε όλον τον κόσμο, η οποία μάλιστα θα δίνεται δωρεάν».

 

 

 

Αφού λοιπόν η ιδέα πατενταρίστηκε, το επόμενο βήμα για τον Ηλία και την υπόλοιπη ομάδα ήταν μέσα από προγράμματα να δημιουργηθούν όσες περισσότερες τέτοιες μπάλες γίνεται, καθώς αποτελεί παγκόσμια ανάγκη. «Σκοπός μας είναι να κουδουνίσει η μπάλα σε όσες περισσότερες χώρες του κόσμου γίνεται».

 

 

Τότε, γεννήθηκε η ιδέα για μια πιο ελαφριά μπάλα που θα κουδουνίζει -μια «μπάλα για όλους», όπως είναι και το όνομα της πρωτοβουλίας-, με την οποία θα μπορεί κάθε τυφλό ή με προβλήματα όρασης παιδί από κάθε μεριά του κόσμου να παίξει ποδόσφαιρο.

 

 

«Πλέον η μπάλα μας έχει φτάσει σε 149 χώρες» αναφέρει ο Ηλίας με εύλογη χαρά. «Ωστόσο μας μένουν οι πιο απομακρυσμένες περιοχές του κόσμου, όπως Αφγανιστάν, Ανδόρα, Μπαχρέιν, Καμπότζη, Κούβα, Βόρεια Κορέα, Παναμάς, Παπούα Νέα Γουινέα, Άγιος Χριστόφορος, Υεμένη και άλλες».