Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 68 ετών, τα ξημερώματα, ο γνωστός τραγουδιστής Χρήστος Κυριαζής.
Ο Χρήστος Κυριαζής είχε κάνει τη δική του διαδρομή στο ελληνικό τραγούδι, σημειώνοντας ιδιαίτερη επιτυχία με τα δικά του λαϊκά τραγούδια τη δεκαετία του '90.
Η μεγαλύτερη, ίσως, επιτυχία του ήταν το τραγούδι «Μου θυμίζεις τη μάνα μου», με το βίντεο κλιπ στη Σαντορίνη με τη Βάνα Μπάρμπα. Ο δίσκος με το εν λόγω τραγούδι είχε γίνει πλατινένιος.
Ακολούθησαν τα «Έχω κλάψει», «Επιμένω», «Έλα μωράκι μου», «Τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια», όλα σε μουσική και στίχους δικούς του.
Ο Χρήστος Κυριαζής δεν ερμήνευε μόνον, αλλά έγραφε και τραγούδια, στίχους και μουσική. Τα δικά του τραγούδια ήταν γραμμένα, όλα, από τον ίδιο.
Ο Χρήστος Κυριαζής, όμως, ήταν ο άνθρωπος που βρισκόταν πίσω και από μεγάλες επιτυχίες που ερμήνευσαν άλλοι τραγουδιστές, όπως το τραγούδι «Στη Δραπετσώνα» με τον Βλάσση Μπονάτσο, ή το «Βράδυ Σαββάτου» με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, και το «Μπρικάκι» με τον Γιώργο Μαργαρίτη.
Εκτός από τραγουδιστής, ήταν και ένας ιδιαίτερα επιτυχημένος επιπλοποιός. Το έπιπλο ήταν οικογενειακή υπόθεση, ασχολούνταν τα αδέλφια του, ενώ ο ίδιος σπούδασε σχεδιασμό επίπλου στο Μιλάνο. Επιστρέφοντας, μπήκε στην οικογενειακή επιχείρηση -ένα μικρό μαγαζί στα νότια προάστια, 38 τετραγωνικά, με έπιπλα στοιβαγμένα το ένα πάνω στο άλλο- και την απογείωσε. Σχεδιάζοντας έπιπλα που άρεσαν πολύ και ξεπουλούσαν, επέκτειναν την επιχείρηση, ανοίγοντας μαγαζιά σε όλη την Αθήνα. Στον σχεδιασμό επίπλου επέστρεψε και μετά το διάλειμμα που έκανε στο τραγούδι και στη νύχτα.
Σε συνέντευξή του πριν από λίγα χρόνια στο Newsbeast, είχε μιλήσει για τη διαδρομή του αυτή, από το έπιπλο στο τραγούδι και πάλι πίσω στο έπιπλο. Ουσιαστικά, όμως, ποτέ δεν εγκατέλειψε τον έναν ή τον άλλον χώρο. Επέστρεψε μάλιστα πριν από λίγα χρόνια, κάνοντας εμφανίσεις με τις Melisses αλλά και τη Νατάσα Θεοδωρίδου.
«Από μικρός έπαιζα μουσική. Είχαμε φτιάξει με τους φίλους μου ένα συγκρότημα, τις ''Πρόκες''. Ο πατέρας μου ήταν αξιωματικός στο Βασιλικό Ναυτικό τότε και τα αδέλφια μου φτιάχνανε έπιπλα. Κάποια στιγμή μού είπαν να ασχοληθώ κι εγώ με τα έπιπλα. Δέχτηκα, αρκεί να κάναμε και δικά μου σχέδια. Η κιθάρα όμως δίπλα, πάντα... Στο αυτοκίνητο, στο μαγαζί, στο μπάνιο, παντού. Χωρίς κιθάρα δεν μπορώ. Δεν έχω πει ποτέ τραγούδι αλλουνού. Ούτε έχω πάρει στίχους από άλλους», είχε πει.
Είχε μιλήσει, επίσης, γελώντας, για το πώς οι δισκογραφικές απέρριπταν το τραγούδι που τον καθιέρωσε, το «Μου θυμίζεις τη μάνα μου»... Όλες, εκτός από τη Sony.
«Όταν ο Αντώνης Τουρκογιώργης, ο πιο σημαντικός συνεργάτης μου, ενορχηστρωτής και παραγωγός, στενός μου φίλος και Πειραιώτης, είχε πάει στις εταιρείες το "Έχω κλάψει", το "Μου θυμίζεις τη μάνα μου", γελούσαν με τα τραγούδια μου. Όμως εγώ αυτό ένιωθα, αυτό ήθελα να πω. Έξι εταιρείες είπαν ''όχι'' και η Sony είπε ''ναι''. Έγιναν επιτυχίες, και οι άλλοι μετά τραβούσαν τα μαλλιά τους», έλεγε τότε ο Χρήστος Κυριαζής.
