Μην μου πείτε ότι όσες φορές και αν είδατε τον "Τιτανικό" ή την "Λίστα του Σίνγκλερ", δεν πλαντάξατε στο κλάμα; Και μετά το τέλος, παραδόξως πως, νοιώθατε ότι την απολαύσατε και είστε και ξαλαφρωμένοι!
Η επιστήμη υποστηρίζει ότι αυτή η εμπειρία μπορεί να ωφελήσει την ψυχική και σωματική σας υγεία, αφού «καταπραΰνει» τον πόνο και φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά.
«Οι ταινίες που μας κάνουν να κλαίμε, μας βοηθούν να έρθουμε πιο κοντά στους άλλους και να πονάμε λιγότερο», υποστηρίζουν επιστήμονες.
Συγκεκριμένα, ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης , με επικεφαλής τον καθηγητή εξελικτικής ψυχολογίας Ρόμπεν Ντάνμπαρ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Open Science της Βασιλικής Εταιρείας επιστημών της Βρετανίας, σύμφωνα με το BBC και το Science, μελέτησαν σε δύο ομάδες συνολικά 169 εθελοντών τις επιπτώσεις της μυθοπλασίας στα συναισθήματά μας και σύγκρινε τα επίπεδα των ενδορφινών που εκκρίθηκαν στους συμμετέχοντες οι οποίοι παρακολούθησαν δραματικές ταινίες και σε αυτούς που παρακολούθησαν λιγότερο συναισθηματικές ταινίες, όπως ντοκιμαντέρ.
Σύμφωνα με τα ευρήματά τους, όσο μεγαλύτερη είναι η συναισθηματική μας απόκριση στην μυθοπλασία, τόσο μεγαλύτερη γίνεται η αντοχή μας στον πόνο, αλλά και τόσο περισσότερο αισθανόμαστε «κοντά μας» τους ανθρώπους με τους οποίους βλέπουμε την ταινία.
Μάλιστα, σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτό δικαιολογεί γιατί ο άνθρωπος αγαπά τόσο την (συναισθηματική) μυθοπλασία και γιατί επιστρέφει στις αγαπημένες του ταινίες: Το κάνει γιατί ασυνείδητα επιθυμεί να αυξήσει την έκκριση ενδορφινών του.
Στο πείραμα συμμετείχαν και φιλόλογοι (κάτι ασυνήθιστο),για να δουν σε ποιο βαθμό υπάρχει βιολογική βάση στην απόλαυση ενός καλού δραματικού βιβλίου. Και, όπως είπε η δρ Σόφι Ντάνακ, ειδική στον Σαίξπηρ, «η μελέτη δείχνει πως όντως μπορείς να "φτιαχτείς" με ενδορφίνη διαβάζοντας και έτσι να "χαθείς" μέσα στο βιβλίο».
Όπως είπε ο Ντάνμπαρ, πιθανώς αυτό εξηγεί επίσης γιατί από τα πανάρχαια χρόνια, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης, οι άνθρωποι τρελαίνονταν κάθονται δίπλα-δίπλα και να ακούνε ιστορίες για θεούς και δαίμονες.
