Όλο και κάποιος λόγος θα υπάρχει για να αφήσουμε έστω και για λίγο το παιδί στο σπίτι.
Σε αυτή την περίπτωση, όπως είναι φυσικό, έχουμε και κάποιας μορφής ανησυχία, ειδικά αν είναι η πρώτη φορά.
Βέβαια, καλό θ αήταν να αποφεύγουμε να αφήνουμε ένα παιδί κάτω των 10 ετών μόνο του στο σπίτι, καθώς δύσκολα θα μπορούσε να διαχειριστεί μια κατάσταση ανάγκης.
Έστω κι αν πιστεύεις πως το παιδί σου είναι ώριμο να μείνει μόνο στο σπίτι, καλό θα ήταν να το επιβεβαιώσεις και στην πράξη, εκ του ασφαλούς όμως.
Ας το αφήσεις λοιπόν για μισή με μία ώρα μόνο, ενώ εσύ βρισκεσαι κάπου πολύ κοντά στο σπίτι.
Αν όλα πάνε καλά, όταν επιστρέψεις, μπορείς να συζητήσεις μαζί του για το πώς ένιωσε, αν κάτι χρειάστηκε ή αν κάτι το φόβισε.
Επιπλέον είναι πολύ σημαντικό το παιδί να έχει κάποιες βασικές γνώσεις χειρισμού απρόβλεπτων καταστάσεων όπως:
- να ξέρει να καλέσει το 100 και να γνωρίζει τη διεύθυνση του σπιτιού σας ώστε να τη δώσει στις Αρχές, αν χρειαστεί
- να ξέρει να κλειδώνει και να ξεκλειδώνει την εξώπορτα
- να ξέρει να χειρίζεται το τηλέφωνο του σπιτιού ή/και ένα κινητό
- και κυρίως να είσαι πεπεισμένη πως ό,τι του έχεις πει περί μη συναναστροφής του με αγνώστους έχει γίνει κατανοητό.
Το βασικότερο όλων
…να συγχαίρεις συχνά με ενθουσιασμό το παιδί σου ακόμα κι αν έχει καταφέρει μόνο τη μισή δουλειά. Η επιβράβευση, λένε οι ειδικοί, οδηγεί σε μεγαλύτερη ανεξαρτησία από το να διορθώνει κανείς συνεχώς τα λάθη του. Για την ακρίβεια, τα λάθη αποτελούν πλούσιες ευκαιρίες για μάθηση.
