Θεωρείται από τα πιο σημαντικά και απαραίτητα καλλυντικά για μια γυναίκα.
Η μάσκαρα χρησιμοποείται για να φωτίσει να χρωματίσει και να επιμηκύνει τις βλεφαρίδες, αναδεικνύοντας το ακαταμάχητο βλέμμα σας.
Μπορείτε να τη συναντήσετε σε διάφορους τύπους, αποχρώσεις και χρώματα και αποτελείται από νερό, πυκνωτικό κερί, φιλμ-διαμόρφωσης, και συντηρητικά.
Βέβαια, υπάρχουν και ορισμένοι τύποι μάσκαρας που περιέχουν ρεγιόν ή νάιλον ινών για να μακρύνουν τις βλεφαρίδες.
Η ιστορία της ξεκινάει από το το 4000 π.Χ.
Yπάρχουν αναφορές για μολύβια τύπου kohl και ειδικές αλοιφές που χρησιμοποιούνταν στα μάτια για να γίνεται το βλέμμα πιο έντονο και να σκουραίνει τις βλεφαρίδες και τα φρύδια, αλλά και με στόχο να προστατεύουν τα μάτια τους από τις βλαβερές ακτίνες. Δεν ήταν μόνο οι γυναίκες που ήθελαν μεγάλες και έντονες βλεφαρίδες αλλά και οι άνδρες ασχολούνταν με το να δώσουν το απαιτούμενο ύφος στις βλεφαρίδες τους.
Η πρώτη (μη τοξική) μάσκαρα αναφέρεται ότι εφευρέθηκε από τον Eugène Rimmel για την Βασίλισσα Victoria.
Η λέξη "rimmel" εξακολουθεί να σημαίνει "μάσκαρα» σε πολλές γλώσσες, συμπεριλαμβανομένης Πορτογαλικά (rímel), Τουρκικά (rimel), Ρουμανικά (rimel), Ολλανδικά (rimel), ιταλικά (rimmel), Πέρσικα (rimel) κλπ.
Η σύγχρονη μάσκαρα δημιουργήθηκε το 1913 από ένα χημικό που ονομάζεται TL Williams για την αδελφή του, Mabel. Αυτή η πρόωρη μάσκαρα έγινε από σκόνη άνθρακα, η οποία αναμείχθηκε με βαζελίνη και αρχικά πωλούνταν μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
Η εταιρεία Maybelline της οποίας το όνομα αποτελεί έμπνευση από το όνομα της αδελφής του και της βαζελίνης, τελικά έγινε μια κορυφαία εταιρεία καλλυντικών.
Η Mascara χρησιμοποιείται για να σκουραίνουν και να πυκνώσουν οι βλεφαρίδες, και αποτελείται από χρωστικές ουσίες και κερί καρναούβης. Η σύγχρονη μορφή με σωλήνα και ραβδί applicator(εφαρμογής) ήταν πιο ελκυστικές για την αγορά από την παλαιά μορφή της.
Οι εφευρέσεις του Rimmel και του Williams ήταν πολύ «βρώμικες» κι έτσι σύντομα δημιουργήθηκε μια εναλλακτική λύση που έγινε μόδα.
Μια μάσκαρα «κέικ», που κατασκευάζεται από σαπούνι και μαύρη βαφή.
Η εφαρμογή της είναι λίγο ιδιαίτερη αλλά εύκολη, πρώτα βρέχετε ένα βουρτσάκι και το τρίβετε επάνω στην επιφάνεια του «κέικ», αφού έχετε πάρει αρκετό προϊόν χτενίζετε με το βουρτσάκι τις βλεφαρίδες σας με κλίση προς τα επάνω. Αυτή ήταν η αρχίκη εφαρμογή πρίν φτάσουμε στο σημερινό αγαπημένο «ραβδί».
Το 1957, μια γυναίκα που ονομάζεται Helena Rubenstein έφερε την απολυτή επανάσταση στη μάσκαρα καθώς με μία συσκευασία ξεσήκωσε και άλλαξε τον τρόπο εφαρμογής της. Από το «κέικ» πήγαμε στο μαγικό ραβδί, χάρη σε μία λοσιόν που είχε βάση κρέμας συμπιεσμένη σε ένα πινέλο που έβγαινε από ένα σωλήνα. Με την πάροδο του χρόνου, οι βούρτσες εξελίχθηκαν σε διάφορα σχήματα και μορφές και σήμερα υπάρχουν περισσότερες από 30 εναλλακτικές βούρτσες στην αγορά.
Σύσταση:
Οι σύγχρονες mascaras μπορούν να χωριστούν σε δύο ομάδες: αδιάβροχη mascaras (συχνά χαρακτηρισμένα αδιάβροχη) και μη-αδιάβροχη mascaras. Αδιάβροχο mascaras έχουν μια σύνθεση που βασίζεται σε ένα πτητικό διαλύτη (isododecane - ένα ισομερές της dodecane), που παράγονται από ζωικά κεριά (κερί), με βάση φυτικά κεριά (κηρός κερί, κερί πίτουρο ρυζιού, candelila κερί), μεταλλικά κεριά προέλευσης (οζοκηρίτης, παραφίνη ), χρωστικές ύλες (οξείδιο του σιδήρου, βαθύ γαλάζιο) και filmifying πολυμερή. Αυτά δεν περιέχουν νερό-ευαίσθητων τμημάτων του, προσφέροντας μια εξαιρετική αντοχή σε δάκρυα, ιδρώτα ή βροχή. Ως αποτέλεσμα, οι mascaras μπορεί να απομακρυνθεί μόνο με ειδικό make-up remover.
Οι μη αδιάβροχες mascaras περιέχουν νερό, επιφανειοδραστικές ουσίες (όπως τριαιθανολαμίνη μαγνήσιο), που παράγονται από ζωικά κεριά (κερί), με βάση φυτικά κεριά (κηρός κερί, πίτουρο ρυζιού, κερί, κερί καντελίλα), κεριά ορυκτής προέλευσης (οζοκηρίτης, παραφίνη), χρωστικές ουσίες (οξείδιο του σιδήρου, βαθύ γαλάζιο), πάχυνση πολυμερή (αραβικό κόμμι, hydrophobically τροποποίηση κυτταρίνη) και σχετικά με τα συντηρητικά. Αυτά mascaras μπορούν να λειτουργούν υπό την επίδραση των δακρύων, αλλά αφαιρούνται εύκολα με σαπούνι και νερό.
