Τη συγκεκριμένη μέρα κάνουμε μια εξαίρεση από την πένθιμη ατμόσφαιρα της Σαρακοστής.
Η 25η Μαρτίου είναι αφιερωμένη στην Παναγία και σύμφωνα με τα έθιμα, επιτρέπονται το ψάρι, το κρασί και το λάδι.
H δεύτερη ημέρα που "ξανασπάμε" τη νηστεία είναι την Κυριακή των Βαΐων, κάτι το οποίο δεν βρίσκει σύμφωνους όλου τους πατέρες της εκκλησίας.
Το έθιμο του μπακαλιάρου
Είναι το τιμημένο έδεσμα της 25ης Μαρτίου, μιας ημέρας που έχει διπλή σημασία για τους Έλληνες, καθώς ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, συμπίπτει από το 1838 και έπειτα με τον εορτασμό της Επανάστασης του 1821. Η εξήγηση που δίνεται για την προτίμηση στον μπακαλιάρο είναι απλή και αφορά κυρίως στην αδυναμία που είχαν οι κάτοικοι στις ενδότερες περιοχές της χώρας να προμηθεύονται φρέσκα ψάρια.
Δείτε επίσης:Μπακαλιάρος με ντομάτα και τσίπουρο
Ο μπακαλιάρος ωστόσο, ζει στα νερά του βορειοανατολικού Ατλαντικού, αλλά μόνο και μόνο το γεγονός ότι παστώνεται, τον καθιστά αμέσως ένα τρόφιμο φθηνό και εύκολο στη συντήρηση.
Στην Ελλάδα ο μπακαλιάρος έφτασε κατά τον 15ο αιώνα και σχεδόν αμέσως έγινε το φαγητό της Εθνικής Επετείου, προφανώς με εξαίρεση τα νησιά της χώρας, τα οποία έχουν πρόσβαση σε φρέσκα ψάρια. Μιας όμως και τα φρέσκα ψάρια ήταν ένα είδος πολυτελείας για τους φτωχούς κατοίκους της ηπειρωτικής χώρας, ο μπακαλιάρος έγινε μια απλή λύση και ένα έθιμο που κρατά ακόμα και σήμερα.
