Πρόκειται για ένα πετρόχτιστο χωριό στην επαρχία Βόρειας Κυνουρίας της Αρκαδίας.
Το χειμώνα κατοικείται από λιγοστούς οικιστές, καθώς οι περισσότεροι διαχειμάζουν στα Κάτω Δολιανά και αρκετοί επιστρέφουν στο χωριό την άνοιξη.
Βρίσκεται μέσα στα έλατα και τις καστανιές, τα πλατάνια και τις κερασιές, ενώ περιβάλλεται από ρεματιές και μικρούς καταρράκτες.
Το χωριό απλώνεται σε δύο γειτονιές και έχει θέα το οροπέδιο της Τρίπολης, με τον οπτικό ορίζοντα να φθάνει ως τα όρη Μαίναλο, Αρτεμίσιο, Χελμό και Ερύμανθο.
Τα πρώτα πέτρινα σπίτια του χωριού εμφανίζονται σε λιγότερο από μισή ώρα αφότου έχεις αφήσει πίσω σου την Τρίπολη, καθώς ανεβαίνεις το φιδωτό δρόμο που τέτοια εποχή είναι γεμάτος ξερά φύλλα και καβούκια από τις καστανιές.
Ο πετρόχτιστος δρόμος καταλήγει μπροστά στο επιβλητικό κτίριο του ξενώνα "1821" που παλιότερα στέγαζε το δημοτικό σχολείο του χωριού. Η όμορφα διαμορφωμένη αυλή με το κάρο-αντίκα που μοιάζει να έχει βγει από ταινία του Κουστουρίτσα βλέπει αφ' υψηλού στον κάμπο της Τρίπολης, το Μαίναλο και το Χελμό.
Η πέτρα, το ξύλο και οι αντίκες από τα Βαλκάνια κυριαρχούν και στη διακόσμηση του ξενώνα, συνδυάζοντας το παραδοσιακό με το σύγχρονο και το έθνικ.
Λίγες στροφές πιο πάνω από τον ξενώνα, με ακόμη πιο πανοραμική θέα, τα 20 ξύλινα σαλέ του δασικού χωριού "Η Χορευταρού" προσφέρουν μια πιο απλή λύση διαμονής, ιδανική για νεανικές παρέες που θέλουν να επιδοθούν σε δραστηριότητες κοντά στη φύση ή απλώς να αράξουν δίπλα στο τζάκι.
Κατασκευάστηκε από το Δασαρχείο Κυνουρίας, με πιστώσεις του Υπουργείου μας, και έχει δυο οδικούς άξονες πρόσβασης.
Η έκτασή του είναι 29 στρέμματα και αποτελείται από 20 ξύλινες μονοκατοικίες. Από αυτές, άλλες έχουν μια κρεβατοκάμαρα - όπου μπορούν να φιλοξενηθούν άνετα 2-3 άτομα - και άλλες δυο ξεχωριστές κρεβατοκάμαρες – όπου μπορούν να μείνουν 4-5 άτομα. Οι μονοκατοικίες συμπληρώνονται με μπάνιο, κουζίνα, ψυγείο, κι έναν ενιαίο ευρύχωρο καθιστικό χώρο με τζάκι και τραπεζαρία.
Επίσης, υπάρχει ένα κεντρικό εστιατόριο διακοσίων ατόμων, με ένα μεγάλο τζάκι στη μέση, όπου οι επισκέπτες απολαμβάνουν τις ντόπιες λιχουδιές, φτιαγμένες με αρκαδικές συνταγές, από γνήσια τοπικά προϊόντα.
Η κατασκευή του δασικού χωριού έχει γίνει με ιδιαίτερη φροντίδα. Οι ηλεκτρομηχανολογικές εγκαταστάσεις, τα δίκτυα φωτισμού, ύδρευσης και αποχέτευσης είναι άριστα, ενώ τα ειδικά μέσα πυρόσβεσης που υπάρχουν εξασφαλίζουν την ασφάλεια της διαμονής.
Από το χωριό περνάει το Ευρωπαϊκό μονοπάτι μεγάλων αποστάσεων Ε4, καθιστώντας το σημείο ιδανικό για πεζοπορία.
Το χωριό διαθέτει ποδοσφαιρικό γήπεδο με φυσικό χλοοτάπητα, το οποίο επισκέπτονται κάθε χρόνο ποδοσφαιρικοί σύλλογοι για την καλοκαιρινή τους προετοιμασία, καθώς και ένα ανοικτό γήπεδο καλαθοσφαίρισης.
Επίσης, από το 2015 ο Σύλλογος του χωριού διοργανώνει τον "Ορεινό Ημιμαραθώνιο", αγώνα 21 χιλιομέτρων τρεξίματος, κατά τα τέλη Μαΐου με αρχές Ιουνίου. Μία διοργάνωση βουνού η οποία από το 2017 αναβαθμίστηκε και τελεί υπό την αιγίδα του ΣΕΓΑΣ.
Παράλληλα διεξάγεται και αγώνας 5 χιλιομέτρων για τους λιγότερο έμπειρους δρομείς.
Εκδηλώσεις
Στα τέλη Οκτώβρη με αρχές Νοέμβρη, όταν και ολοκληρώνεται το μάζεμα των καστάνων από τα δέντρα που αφθονούν στο χωριό, διοργανώνεται από την κοινότητα η επονομαζόμενη «Γιορτή Καστάνου» κατά την οποία οι επισκέπτες έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν το κάστανο σε πολλές διαφορετικές συνταγές για φαγητά, γλυκά αλλά και λικέρ.
Στις 23 Απριλίου, παράλληλα με την επιστροφή μεγάλου μέρος των κατοίκων στο χωριό για τις ζεστές ημέρες του έτους, μεταφέρεται εδώ η εικόνα του προστάτη του χωριού Αγίου Γεωργίου. Η μεταφορά γίνεται με τα χέρια, σε μια τελετουργική πεζοπορία που κρατάει αρκετές ώρες και περνάει μέσα από το παλαιό μονοπάτι που χρησιμοποιείτο για να συνδέει τον ορεινό με τον πεδινό οικισμό πριν τη δημιουργία αυτοκινητοδρόμων. Την πρώτη Κυριακή του Νοεμβρίου η εικόνα επιστρέφει με τον ίδιο τρόπο στα Κάτω Δολιανά.
Παλαιότερα, ο Πολιτιστικός Σύλλογος οργάνωνε κάθε 4 χρόνια προς τιμήν των Ελλήνων αγωνιστών τη λεγόμενη Αναπαράσταση της Μάχης των Δολιανών, στην οποία λάμβαναν μέρος σχεδόν όλοι οι κάτοικοι του χωριού. Έθιμο το οποίο ατόνισε με το πέρασμα των ετών, λαμβάνοντας χώρα για τελευταία φορά το 2003 και περιοριζόμενο σήμερα σε μια λιτή τελετουργική εκδήλωση μνήμης. Η αναπαράσταση της μάχης αναμένεται να αναβιώσει το 2021, στα 200 χρόνια από την επέτειό της.
