Δύο από τα πιο σημαντικά μέτρα δημόσιας υγείας για την μείωση των ασθενειών στο ελάχιστο είναι σχεδόν αδύνατο να τηρηθούν σε αυτές τις περιπτώσεις:
1. Είναι δύσκολο να φάτε ή να πιείτε ενώ φοράτε μάσκα προσώπου
2. Η κοινωνική απόσταση είναι δύσκολη σε στενούς χώρους που συνήθως γεμίζουν από κόσμο, με τραπέζια και καρέκλες σχετικά κοντά και τους υπαλλήλους να περνούν ανάμεσα σε αυτά σε ακόμα μικρότερη απόσταση.
Προτού αποφασίσετε να κάτσετε σε ένα μαγαζί, ρίξτε πρώτα μια ματιά και δείτε αν οι καρέκλες απέχουν τουλάχιστον 2 μέτρα από το ένα τραπέζι στο άλλο. Αυτό σημαίνει ότι δεν αρκεί τα καθαυτά τραπέζια να απέχουν τόσο μεταξύ τους, αλλά η καρέκλα σας να είναι 2 μέτρα από την άλλη καρέκλα στο άλλο τραπέζι.
Αν δείτε ότι δεν υπάρχει τέτοιος χώρος, είναι καλύτερα να πάτε σε άλλο μαγαζί. ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ να ρισκάρετε μόνο και μόνο για να κάτσετε σε ένα συγκεκριμένο μαγαζί. Ο κανόνας των 2 μέτρων δεν είναι τυχαίος. Βασίζεται σε έρευνες σχετικά με την απόσταση που τα σταγονίδια από το στόμα (καθώς μιλάμε, βήχουμε ή φτερνιζόμαστε) μπορούν να διανύσουν και να εξαπλώσουν ιούς του αναπνευστικού συστήματος.
Επίσης, εάν υπάρχει ανεμιστήρας ή ρεύμα αέρα σε κλειστό χώρο, όπως σε μια καφετέρια, ένα εστιατόριο, ή ένα μπαρ, αυτά τα σωματίδια ταξιδεύουν πολύ πιο μακριά. Αυτό αποδείχτηκε σε έρευνα για την μόλυνση πολλών ανθρώπων σε εστιατόριο της Κίνας, παρά το γεγονός ότι τηρήθηκε η απόσταση των 2 μέτρων.
Αρκεί μόνο το να φορούν μάσκες οι υπάλληλοι;
Εάν οι σερβιτόροι φορούν μάσκες, αυτό παρέχει ένα επίπεδο προστασίας, αλλά οι πελάτες που τρώνε και μιλούν θα μπορούσαν να εξαπλώσουν τον ιό.
Ένας τρόπος για τον μετριασμό αυτού του κινδύνου, τουλάχιστον από την άποψη της δημόσιας υγείας, είναι τα τραπεζάκια να περιβάλλονται από προστατευτικά πλεξιγκλάς. Καλό είναι επίσης το κάθε τραπέζι να το εξυπηρετεί ένας και μόνο σερβιτόρος, ο οποίος πρέπει να φοράει μάσκα και όχι προστατευτική ασπίδα, διότι έχει αποδειχτεί ότι αυτές ΔΕΝ προστατεύουν. Ειδικά εκείνες που μετά βίας καλύπτουν το στόμα!
Πρέπει να ζητήσω μαχαιροπήρουνα μίας χρήσης και να απολυμάνω τα πάντα στο τραπέζι;
Το τακτικό πλύσιμο πιάτων, ποτηριών και σκευών και η πλύση των τραπεζομάντηλων εξαφανίζουν τον ιό. Θα πρέπει όμως να γίνονται πολύ συχνά και σε υψηλές θερμοκρασίες πλύσης. Οπότε, όχι δεν υπάρχει ανάγκη για αντικείμενα μιας χρήσης στο τραπέζι.
Το κάθε τραπέζι πρέπει επίσης να καθαρίζεται και να απολυμαίνεται μεταξύ χρήσεων (από όταν σηκώνεται μια παρέα για να κάτσει η επόμενη). Αν πάτε να καθίσετε και δεν έχει καθαριστεί το τραπέζι σας, ζητήστε το από τους υπαλλήλους.
Τα μενού είναι λίγο πιο προβληματικά, ανάλογα με το υλικό. Τα πλαστικά μενού θα μπορούσαν να απολυμανθούν. Τα μενού μιας χρήσης είναι ιδανικά. Θυμηθείτε, ακόμα κι αν κάποιος αγγίζει μια επιφάνεια που έχει μολυσματικό ιό, αρκεί απλά να μην αγγίζει το στόμα, την μύτη ή τα μάτια του, και θα είναι ασφαλής. Έτσι, σε περίπτωση αμφιβολίας, απολυμάνετε τα χέρια σας με υγρό χεριών αφότου ακουμπήσετε το μενού ή τα μπράτσα της καρέκλας.
Γίνεται να κολλήσω τον ιό από το φαγητό της κουζίνας;
Ο κίνδυνος μόλυνσης από τα τρόφιμα είναι μηδαμινός.
Ο κορονοϊός είναι αναπνευστικός ιός, του οποίου ο πρωταρχικός τρόπος μόλυνσης είναι η πρόσβαση στην άνω ή κάτω αναπνευστική οδό μέσω σταγονιδίων ή αερολυμάτων που εισέρχονται στο στόμα, την μύτη ή τα μάτια σας. Πρέπει να εισέλθει στην αναπνευστική οδό για να προκαλέσει μόλυνση και δεν μπορεί να το κάνει μέσω του στομάχου ή του εντερικού σωλήνα.
