Ένα κουτάβι είναι, πάντα, αξιολάτρευτο, χαριτωμένο, όμορφο, παιχνιδιάρικο και …εξολοθρευτής.
Ένας έφηβος σκύλος είναι «επαναστάτης».
Το πώς θα εξελιχθεί ο χαρακτήρας ενός ενήλικα σκύλου εξαρτάται, σε μεγάλο βαθμό, από τον άνθρωπό του.
Εάν φρόντισε, κατά τη νεαρή του ηλικία, να τον καθοδηγήσει σωστά και του διδάξει καλούς τρόπους συμπεριφοράς.
Ένας γεράκος σκύλος θέλει την ησυχία του, αγάπη και την περίσσια φροντίδα μας.
Τα στάδια ανάπτυξης ενός σκύλου έχουν τα δικά τους χαρακτηριστικά, και ιδιαιτερότητες που οφείλουν να γνωρίζουν οι ιδιοκτήτες/κηδεμόνες.
Ένα κουτάβι θα πρέπει να υιοθετείται σε ηλικία, τουλάχιστον, δύο μηνών.
Ιδανικά, θα πρέπει να έχει ζήσει, τις πρώτες 60 ημέρες της ζωής του, με τη μαμά του και τα αδελφάκια του.
Η κουταβίσια περίοδος
Ένας σκύλος θεωρείται κουτάβι από τη γέννηση του και μέχρι την ηλικία των πέντε μηνών.
Κατά το διάστημα αυτό, βιώνουμε όλες εκείνες τις συμπεριφορές, που χαρακτηρίζουν αυτήν τη χρονική περίοδο.
Το κουτάβι, για να γνωρίσει τον κόσμο, δαγκώνει και μυρίζει τα πάντα.
Όπως ένα παιδί πιάνει και βάζει στο στόμα του τα πάντα, έτσι και το κουτάβι μυρίζει και δαγκώνει, για να γνωρίσει όλα όσα το περιβάλλουν.
Παράλληλα, κοιμάται αρκετές ώρες την ημέρα και θεωρεί «τουαλέτα» όλους τους χώρους του σπιτιού. Με μοναδική εξαίρεση το κρεβάτι του και τον χώρο όπου τρώει.
Ένα κουτάβι που προορίζεται να ζήσει μαζί μας, είναι απαραίτητο, σε αυτήν την περίοδο, να το εκπαιδεύσουμε για να μπορέσουμε να έχουμε μια αρμονική συμβίωση.
Θα μας χαρίσει πολλές στιγμές γέλιου και χαράς, αλλά και αρκετά δαγκώματα παιχνιδιού. Θα μας ξενυχτίσει, θα κάνει καταστροφές στο σπίτι και θα έχει ατυχήματα με την τουαλέτα του.
Η παρακολούθηση ενός προγράμματος «προ- εκπαίδευσης κουταβιών» θα βοηθήσει τον σκύλο σας, αλλά και εσάς, έτσι ώστε να αντιμετωπίσετε γρηγορότερα, σωστά και ευκολότερα τα όποια προβλήματα.
Επειδή, όλα τα κουτάβια βαριούνται γρήγορα, και θέλουν εναλλαγές στα ενδιαφέροντα τους, πρέπει η κάθε άσκηση να μην υπερβαίνει τα πέντε λεπτά τη φορά- για να κρατάμε αμείωτο το ενδιαφέρον τους.
Ο έφηβος σκύλος
Από τον 5ο μήνα, σιγά σιγά, ο σκύλος εισέρχεται στην εφηβεία.
Έχουμε ξεκινήσει να κάνουμε βόλτες και ο σκύλος έχει σημαντική ανάγκη από εκτόνωση και παιχνίδι.
Στην τελική ευθεία μπαίνει η σωματική του διάπλαση, καθώς ολοκληρώνεται τον 15ο μήνα.
Σε αυτήν την περίοδο οι κηδεμόνες έχουν να αντιμετωπίσουν το τράβηγμα στη βόλτα και το υπερβολικό γάβγισμα. Παράλληλα, ξεκινάνε και οι πρώτες αντιπαραθέσεις με άλλους σκύλους, ίδιου φύλου, καθώς προσπαθούν να κυριαρχήσουν και να επιβληθούν.
Επίσης, ο έφηβος σκύλος, όπως και τα κουτάβια, δεν έχει αυτοέλεγχο και πηδάει επάνω σε ανθρώπους και σε τραπέζια.
Γι΄ αυτόν τον λόγο, αλλά και για πολλούς άλλους, πρέπει απαραίτητα να εκπαιδεύεται στη «βασική υπακοή», η οποία θα κρατήσει την ισορροπία στον χαρακτήρα του και θα εξαλείψει κάθε ανεπιθύμητη συμπεριφορά.
Τα προγράμματα αυτά, ξεκινούν από την ηλικία των 5-6 μηνών και μετά.
Ο ενήλικος σκύλος
Από τον 16ο μήνα ο σκύλος εισέρχεται στην περίοδο της ενηλικίωσης.
Οι μεγαλόσωμες φυλές περνούν στη φάση αυτή και λίγους μήνες αργότερα.
Πλέον, έχουμε μάθει τις ανάγκες του και επικοινωνούμε με τον σκύλο μας. Έχουμε το καθημερινό μας πρόγραμμα και έχει κατανοήσει πλήρως τις δικές μας «κόκκινες» γραμμές, αλλά και τα όρια που του έχουμε θέσει.
Σε αυτό το στάδιο απολαμβάνουμε τα αποτελέσματα της δουλειάς μας, που έχουμε κάνει όλο το προηγούμενο διάστημα.
Εάν λοιπόν, έχουμε φροντίσει για την εκπαίδευση του τότε θα έχουμε έναν πραγματικό φίλο που θα μας χαρίζει απλόχερα την ανιδιοτελή του αγάπη.
Φυσικά, ο σκύλος εκπαιδεύεται σε όλες τις ηλικίες. Όμως, η κοινωνικοποίηση, οι φοβίες και μια σειρά άλλα ζητήματα πρέπει να αντιμετωπίζονται από τους πρώτους μήνες της ζωής του.
Ο γεράκος σκύλος
Το πότε μπαίνει ο σκύλος στην τρίτη ηλικία εξαρτάται από τη φυλή, τον τρόπο ζωής και το DNA του.
Συνήθως, από την ηλικία των οκτώ ετών και μετά, λέμε ότι έχουμε μπει στη φάση που ο σκύλος μπορεί να χαρακτηριστεί ως παππούς ή γιαγιά.
Αν δεχτούμε ότι οι περισσότερες καθαρόαιμες φυλές ζουν 10 χρόνια, κατά μέσο όρο και τα ημίαιμα 12-13 χρόνια, τότε, πράγματι, τα τελευταία τρία με τέσσερα χρόνια της ζωής ενός σκύλου είναι τα λεγόμενα γεράματα. Διαφέρουν, όμως, από σκύλο σε σκύλο, όπως και στον άνθρωπο.
Κατά κανόνα, σε αυτήν την περίοδο, ο σκύλος έχει λιγότερη ανάγκη από εκτόνωση και κοιμάται πολύ περισσότερο. Παράλληλα, εξαλείφονται οι περισσότερες ανεπιθύμητες συμπεριφορές και έχει μεγαλύτερη ανάγκη από τα χάδια και την στοργή μας.
Ο κύκλος της ζωής ενός σκύλου, ενίοτε, είναι προβλέψιμος καθώς εξαρτάται, σε μεγάλο βαθμό, από εμάς.
Συνηθίζουμε να λέμε, ότι ο σκύλος μοιάζει με τον άνθρωπό του. Και είναι αλήθεια.
Ό,τι δώσετε, θα πάρετε. Ο σκύλος μας επιστρέφει πίσω τα πάντα. Ό,τι του χαρίσουμε. Εκτός από το μίσος ή την προδοσία, τα οποία είναι άγνωστα στον κόσμο του. Και πολύ συνηθισμένα στον κόσμο των ανθρώπων.
