Στις μέρες μας, συχνά συγχέουμε την αγάπη με τον ενθουσιασμό. Με το πάθος της αρχής, το καρδιοχτύπι, τα ξενύχτια και τα μηνύματα. Όμως η αληθινή αγάπη δεν ζει μόνο στις πεταλούδες – ζει και στις σιωπές. Στις δύσκολες μέρες. Στην επιλογή να μείνεις, όταν είναι πιο εύκολο να φύγεις.
Η αγάπη είναι μια καθημερινή πράξη. Είναι να ακούς χωρίς να διακόπτεις. Να ζητάς συγγνώμη χωρίς εγωισμό. Να στηρίζεις, να εξελίσσεσαι μαζί και όχι να προσπαθείς να αλλάξεις τον άλλον. Στις υγιείς σχέσεις, οι δύο άνθρωποι δεν χάνονται ο ένας μέσα στον άλλον – αλλά εξελίσσονται ο καθένας ως άτομο, χέρι-χέρι.
Αν λοιπόν ψάχνεις την αγάπη, ψάξε εκεί που υπάρχει ειλικρίνεια. Εκεί που νιώθεις ελεύθερος να είσαι ο εαυτός σου. Και να θυμάσαι: ο έρωτας έρχεται από μόνος του – η αγάπη, όμως, χτίζεται.
