Η λέξη Νεκρομαντείο προέρχεται από την αρχαία ελληνική λεξη Νεκυομαντείο, όπου νέκυς σημαίνει νεκρός και μαντεία που δηλώνει ουσιαστικά τους χρησμούς δοσμένους από τις ψυχές των νεκρών.
Το πιο διάσημο νεκρομαντείο της αρχαιότητας ήταν το Νεκρομαντείο του Αχέροντα, το οποίο μέχρι και σήμερα το επισκέπτονται πολλοί Έλληνες και ξένοι για να βιώσουν την μαγεία τού να κατεβαίνεις στον Κάτω κόσμο.
Στον τοξωτό θόλο που έχει στο κάτω μέρος του ναού, ή τουλάχιστον οτι έχει απομείνει από αυτόν, βρίσκεται μια ανατριχιαστική πύλη,που θεωρείται η Πύλη του Άδη.
Φύλακας της Πύλης, ήταν το τρικέφαλο σκυλί Κέρβερος!
Εκεί κατέβαινε όποιος ήθελε να λάβει χρησμό για το μέλλον του από τους νεκρούς, μετά από 3 μέρες βαριάς νηστείας και αυτοσυγκέντρωσης.
Η ειδική δίαιτα που ακολουθούσαν είχε κουκιά, χοιρινό λίπος και όστρακα, ουσίες που προκαλούσαν αναστάτωση στον οργανισμό τους. Όταν έκρινε ο ιερέας ότι κάποιος ήταν έτοιμος, τον οδηγούσε στον ανατολικό διάδρομο μέσα από την τρίτη πύλη όπου επισκέπτονταν το λουτρό για να καθαριστούν.
Μετά έπαιρναν μια μαύρη πέτρα την οποία ονόμαζαν αναθηματική πέτρα, την οποία πετούσε πίσω του ο επισκέπτης, εξου και η φράση "Έριξα μαύρη πέτρα". Έτσι εξορκίζε το κακό.
Τέλος οδηγούνταν στο τελευταίο βόρειο δωμάτιο παραμονής για άγνωστο χρονικό διάστημα όπου η δίαιτα ήταν αυστηρότερη. Οι αισθήσεις άρχισαν να υπολειτουργούν οδηγώντας τον σε μια κατάσταση παραισθήσεων.
Οι πρόσφορες στους νεκρούς ήταν γάλα, κριθάρι, μέλι και φυσικά κρασί.
To νεκρομαντείο βρίσκεται σε έναν λοφίσκο, στο χωριό Μεσόποταμος στην Θεσπρωτία και είναι περίπου 3 ώρες οδικώς από την Αθήνα.
Είναι χτισμένο κοντά στο σημείο που ενώνονται τα 3 ποτάμια των νεκρών, το ποτάμι Πυριφλεγέθων, ο Αχέροντας και ο Κωκυτός. Οι τρεις ποταμοί συμβολίζουν αντίστοιχα ο καθένας τη θλίψη, τους στεναγμούς και τη στεναχώρια του θανάτου.
Το νεκρομαντείο είναι αφιερωμένο στον Θεό Άδη, αδελφό του Δια και του Ποσειδώνα.
Είναι ο θεός του θανάτου, πατέρας του Μορφέα και παππούς των δίδυμων γιων του Μορφέα, του Θανάτου και του Ύπνου.
