Κάθε φορά που γυρίζουμε το χρόνο πίσω και ειδικότερα στα χρόνια της Αρχαίας Ελλάδας μας πιάνει μια συγκίνηση για το ανυπέρβλητο μεγαλείο της εποχής.
Τα παλιά χρόνια οι αρχαίοι Έλληνες έδιναν ιδιαίτερη βαρύτητα στη διατροφή τους και πρόσεχαν πάρα πολύ.
Τη θεωρούσαν πολύ σημαντική τόσο για τη σωματική όσο και ψυχική τους υγεία.
Αυτό που έχει μεγάλη σημασία είναι το γεγονός ότι δεν έτρωγαν ποτέ μόνοι τους.
Για την ακρίβεια, «το να φάει κανείς μόνος του, δεν σημαίνει ότι γευματίζει, αλλά ότι γεμίζει το στομάχι του σαν τα ζώα», λέει κατηγορηματικά ο Πλούταρχος.
Το γεύμα αποτελούσε μια μορφή επικοινωνίας και ήταν ο τρόπος για να συγκεντρωθεί όλη η οικογένεια γύρω από ένα τραπέζι.
Άλλωστε δεν είναι τυχαίο, πως πολλές σοβαρές και ουσιαστικές αποφάσεις λαμβάνονταν την ώρα του φαγητού.
Επομένως, το φαγητό στην αρχαία Ελλάδα είχε τελετουργικό χαρακτήρα. Εξού και η λέξη συμπόσιο, που είναι είναι η συγκέντρωση ανθρώπων που πίνουν μαζί.
