Από έναν απλό πονοκέφαλο μέχρι και σοβαρή αρρώστεια μπορεί να πάθει κάποιος από το λεγόμενο «κακό μάτι».
Κι όμως όσο υπερβολικό κι αν ακούγεται αυτό είναι εφικτό να συμβεί.
Υπάρχουν ένα σωρό άνθρωποι γύρω μας που μας ζηλεύουν και δεν μπορούν να βλέπουν να μας συμβαίνουν καλά πράγματα. Μέσα τυς υποφέρουν και σκέφτονται πως θα κάνουν κακό στον άλλον. Εδώ βρίσκεται και το κοινό στοιχείο μεταξύ ενός φθονερού ανθρώπου και του διαβόλου. Διάβολος και φθονερός φθονούν το καλό του άλλου. Κι ο διάβολος το «εκμεταλλεύεται».
Ο φθόνος δηλ. του φθονερού ανθρώπου είναι ο αγωγός ( τό κανάλι – chanel ) , απ’ όπου διοχετεύεται στις ανθρώπινες ψυχές το δηλητήριο (=βασκανία) του διαβόλου.
Η βασκανία είναι μία δαιμονική ενέργεια, που γίνεται μέσω των φθονερών ανθρώπων
Ποιοί όμως έχουν «μάτι»;
Κακό «μάτι» έχει εκείνος, που έχει μέσα του κακία! Γι’ αυτό παλαιότερα, οι αγράμματες γριούλες, όταν έβλεπαν ένα όμορφο παιδάκι, ή άλλο τι ωραίο, το έφτυναν· και έλεγαν: «Να μην αβασκαθεί». Έβγαζαν από μέσα τους (έφτυναν) τον τυχόν κρυμμένο φθόνο.
Ποιούς πιάνει το «μάτι»;
Εφόσον η βασκανία είναι χτύπημα του σατανά στον άνθρωπο, είναι λογικό να «χτυπιούνται» από τη βασκανία, όσοι δεν είναι εφοδιασμένοι με όπλα, που πολεμούν και συντρίβουν το διάβολο («νηστεία» προσευχή εξομολόγηση, Θ. Κοινωνία).
Για αυτό:
- Τους αγίους δεν τους πιάνει «μάτι».
- Τους ιερείς ( λόγω της ιερωσύνης τους ).
- Και τον κάθε χριστιανό, που ζει την μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας.
Τό «ξεμάτιασμα»
Και πάλι, εφόσον η βασκανία είναι χτύπημα του σατανά, απαιτείται ειδική προσευχή, που να χτυπά, εξορκίζει το διάβολο.
Η Εκκλησία μας για την περίπτωση αυτή έχει θεσπίσει την ευχή «εις βασκανίαν», που διαβάζεται από ιερέα.
Που σημαίνει, πως όταν σε «πιάσει» το μάτι, θα πρέπει να πας στον ιερέα, και μόνο στον ιερέα.
