Κατά το παρελθόν πίστευαν πολύ στον παράγοντα "τύχη". Έλεγαν πως η θεά της τύχης είναι τυφλή. Άλλους τους κατακρημνίζει και άλλους τους ευνοεί.
Τι είναι αυτό που διαφοροποιεί έναν άνθρωπο από το να είναι τυχερός ή όχι; Οι μάγισσες ήθελαν να έχουν την τύχη με το μέρος τους και για αυτό το σκοπό χρησιμοποιούσαν το λάδι της θεάς, το «τυχόλαδο» ή «ατταρτόλαδο». Η καμήλα σε μια παλιά παροιμία έλεγε «Μην κοιτάς τη καμπούρα μου, την ίσια μου την τύχη κοίτα». Ήταν επίσης πολύ προληπτικές.
Άλειφαν τα φυλαχτά τους, το μαύρο μάτι, την Βέϊκυ Νοτόλα και το Ατταρτικό βραχιόλι τους με αυτό. Το άλειμμα στην τυχερή νυχτεριδούλα τους ήταν πολύ βασικό. Θα έχετε ακούσει βέβαια τον κόσμο που λέει «Στάθηκε πολύ τυχερός, είχε τύχη βουνό». Το λάδι της τύχης, το είχαν οι παλιές σαν φυλαχτό που τους έφερνε τύχη στη ζωή, όποτε το χρειαζόταν για ένα συγκεκριμένο γεγονός, όποτε είχαν να κάνουν κάτι που η τύχη έπρεπε να είναι με το μέρος τους. Χαρτοπαιξία, συμφωνίες, κέρδος χρημάτων.
Ένα παλιό μαγικό που έφερνε τύχη, βρέθηκε γραμμένο στα σμυρνέϊκα κιτάπια.
Το λάδι της τύχης φτιαχνόταν από επτά καντήλια με ανθούς και βότανα μεταξύ των οποίων ροδοπέταλα, βασιλικό, καλέντουλα, σανταλόξυλο, λίβαντο και αιθέρια έλαια
Το ξόρκι
«Για να έχετε τύχη άμεσα κοκόνες μου, θα κάνετε το εξής ξόρκι. Ακούστε με καλά! Είτε το πιστεύετε, είτε όχι, κάντε το και θα με θυμηθήτε. Θα πάρετε το λαδάκι τούτο». Το λάδι το έφτιαχνε και το διάβαζε μόνη της.
«Βάλτε λίγο λαδάκι από αυτό σε ένα πιατάκι. Σταυρώστε το. Βάλτε το μικρό σας δαχτυλάκι από το δεξί σας χέρι και πάρτε μία σταγόνα. Κάντε ένα σταυρό στο «δόξα πατρί» (σημείο στο μέτωπο ανάμεσα στα φρύδια) και πες τε στο λαδάκι αυτό που θέλετε κι η τύχη σας θα έρθει δίπλα σας. Πες τε το δυνατά να σας ακούσει».
«Εγώ τώρα λαδάκι μου, θα πάω να συναντήσω το αφεντικό μου. Θέλω να του ζητήσω αύξηση, γιατί τα λεφτά δεν μου φτάνουν και περνάω φτωχά. Αν είναι και σένα το θέλημά σου, χαμογέλασε στην τύχη μου να με συντροφεύσει». Αμέσως θα δείτε αν η τύχη ήρθε. Αν ναι, τότε βγαίνοντας στο δρόμο, κάποιον θα δείτε να χαμογελάει. Εμένα μου το έχει μάθει αυτό μία μεγάλη Σκηνίτισσα (mada από Αραβία που ζούσε νομαδικά σε σκηνές)
«Εγώ λαδάκι μου θα πάω ένα δύσκολο ταξίδι. Θέλω να φτάσω καλά εκεί που θα πάω και θέλω την τύχη με το μέρος μου. Αν είναι και σένα το θέλημά σου, χαμογέλασε στην τύχη μου να με συντροφεύσει»
«Εγώ τώρα λαδάκι μου, θα δω τον άντρα που αγαπάω και θέλω να μου ζητήσει να τον παντρευτώ. Αν είναι και σένα το θέλημά σου, χαμογέλασε στην τύχη μου να με συντροφεύσει».
Θυμάμαι επίσης ότι όταν ήταν να θέλουμε τύχη για κάτι που γινόταν με τα χέρια, (διαγωνίσματα που είχαμε να δώσουμε, ή να υπογράψουμε μία συμφωνία κλπ), το λάδι της τύχης έμπαινε στους καρπούς των χεριών μας, από τη μεριά της παλάμης, εκεί που είναι οι φλέβες και πάντα σε σταυρό.
Το «λάδι του Πατρός» το άλειφαν συχνά και στα κεριά που προορίζονταν για τα ξόρκια της τύχης.
Πηγή: www.youweekly.gr
