Τα αρχαία κιτάπια των Μαγισσών έλεγαν οτι εαν θέλεις ένας άντρας να σε ερωτευτεί τρελά, τότε πρέπει να τον ταϊσεις αφιόνι.
"Αφιόνι ρίχτου στο φαί
αν θες να τον τρελάνεις
και ρίχτου λίγο πιο πολύ
για να τονε ξεκάνεις"
Δηλώνοντας πως σε πολύ μικρή ποσότητα μπορεί να κάνει άνθρωπο να σε ερωτευτεί τρελά ενώ σε μεγάλη ποσότητα προκαλεί σπασμούς, έντονο και υψηλό πυρετο, ακόμη και θάνατο, αυτό που λέμε αφιονίστηκε.
Θέλει λοιπόν πολύ μεγάλη προσοχή η ποσότητα του οπίου που θα χρησιμοποιήσεις.
Θα χρειαστείς:
2 γραμμάρια αφιόνι.
3 κόκους μαύρο πιπέρι.
λίγο μοσχοκάρυδο.
Τα υλικά τα έβαζαν όλα μέσα σε ένα γουδί, τα έσπαγαν μέχρι να ομογενοποιηθούν και έλεγαν:
"Όπως σε καίει το πιπέρι
να καείς για μένα εσυ (τάδε) γέννα της (τάδε)
Όπως μοσχομυρίζει
να μοσχομυρίσει ο έρωτας μέσα σου να γεννηθεί
κι όπως ανάβει το αφιόνι
να ανάψεις για μένα να μην φεύγω απο το νού σου.
Κι αν δεν το φας κι αν δεν το πιείς
στο αέρα να το βρείς."
Έπαιρναν τότε λίγο απο το τάισμα και το φυσούσαν στον αέρα.
Το υπόλοιπο το ξάστριζαν στην γέμιση. Σε ώρα Σελήνης και ημέρα Αφροδίτης (Παρασκευή)
Το πρώτο τάισμα γινόταν στην νέα σελήνης. Όταν θα το ρίξεις στο φαί θα πείς τρείς φορες το όνομα του και
"Όπως γεμίζει το φεγγάρι
να γεμισει έρωτα η καρδιά σου
να γεμίζω την σκέψη σου
όπως γεμίζει η σελήνη"
Το δεύτερο τάισμα γίνεται στην πανσέληνο:
πάλι τρεις φορες το όνομα του
"Κυκλωμένο το φεγγάρι
κυκλωμένος και εσύ
πήρα το κανα και τάσι
την αγάπη μας να δεί"
Το τρίτο τάισμα γινόταν στην χάση:
"Όπως χάνετε το φως της
να χαθούν οι εχθροί
στην καρδιά σου μόνο εγώ
φωτιά για πάντα αναμένη¨"
Το τάισμα μπαίνει συνήθως σε φαγητο. Πρέπει να είναι πολύ λίγο και πάντα σαν καρύκευμα.
