Ένας στους πέντε ασθενείς με διαβήτη που εισάγονται στο νοσοκομείο λόγω λοίμωξης COVID-19 χάνουν τελικά τη ζωής τους εντός 28 ημερών, ενώ μόνο οι μισοί καταφέρνουν να πάρουν εξιτήριο, σύμφωνα με την μελέτη CORONADO που δημοσιεύθηκε στο Diabetologia.
Αξίζει να σημειωθεί ότι τον περασμένο Μάιο, τα προκαταρκτικά αποτελέσματα της ίδιας μελέτης είχαν δείξει ότι το 10% των ασθενών με διαβήτη που νοσούν από COVID-19 πεθαίνουν εντός επτά ημερών από την εισαγωγή τους στο νοσοκομείο.
Τώρα, οι Δρ. Bertrand Cariou και Samy Hadjadj από το Πανεπιστήμιο της Νάντης στη Γαλλία ανέλυσαν δεδομένα που αφορούσαν 2.796 ασθενείς από 68 κλινικά κέντρα σε όλη τη Γαλλία. Σχεδόν τα δύο τρίτα (64%) ήταν άνδρες, κατά μέσο όρο 70 ετών, με μέσο δείκτη μάζας σώματος 28 kg/m² (δηλαδή υπέρβαροι). Μικροαγγειακές και μακροαγγειακές διαβητικές επιπλοκές εντοπίστηκαν στο 44% και 39% των ασθενών, αντίστοιχα.
Εντός 28 ημερών, 1.404 (50%) ασθενείς είχαν πάρει εξιτήριο με ενδιάμεσο χρόνο παραμονής στο νοσ0οκομείο τις εννέα ημέρες, ενώ 577 (21%) απεβίωσαν. Το υπόλοιπο 12% των ασθενών παρέμεινε στο νοσοκομείο έως και την 28η ημέρα, ενώ 17% χρειάστηκε να μεταφερθούν σε δομές άλλες από το νοσοκομείο.
Ηλεκτρονικός αλγόριθμος αποκάλυψε τους παράγοντες που αυξάνουν τις πιθανότητες εξόδου από το νοσοκομείο: η αγωγή με μετφορμίνη, η μεγαλύτερη διάρκεια των συμπτωμάτων και η μικρότερη ηλικία.
Το ιστορικό μικροαγγειακών επιπλοκών, η χρήση αντιπηκτικής αγωγής, η δύσπνοια κατά την εισαγωγή στο νοσοκομείο, τα μη φυσιολογικά ηπατικά ένζυμα, ο υψηλός αριθμός ερυθρών αιμοσφαιρίων και η αυξημένη C-αντιδρώσα πρωτεΐνη (δείκτης φλεγμονής), συσχετίστηκαν με χαμηλότερες πιθανότητες εξιτηρίου και υψηλότερο κίνδυνο θανάτου. Οι ασθενείς με διαβήτη που λάμβαναν ινσουλίνη είχαν 44% αυξημένο κίνδυνο θανάτου συγκριτικά με εκείνους που δεν ήταν ινσουλινοθεραπευόμενοι.
Ένα μη αναμενόμενο εύρημα της μελέτης CORONADO ήταν ο κατά 42% υψηλότερος κίνδυνος θανάτου των ασθενών με διαβήτη που ελάμβαναν στατίνες για τη διαχείριση της υπερχοληστερολαιμίας. Ωστόσο, οι επιστήμονες εξηγούν ότι επειδή η έρευνα είχε στόχο την παρατήρηση ενός συσχετισμού, δε μπορεί να καταλήξει σε ασφαλή συμπεράσματα για τη σχέση των στατίνων ή άλλων θεραπειών, με τη θνησιμότητα των διαβητικών ασθενών με λοίμωξη COVID-19.
Τέλος, από τη μελέτη προέκυψε ότι ο μακροχρόνιος έλεγχος του σακχάρου και τα επίπεδα της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης (HbA1c) πριν ή κατά την εισαγωγή στο νοσοκομείο δεν επηρέαζαν την πορεία των ασθενών με COVID-19, και δεν υπήρχε συσχετισμός με τη θνησιμότητα ή το εξιτήριο εντός 28 ημερών από την εισαγωγή στο νοσοκομείο. Αντίθετα, τα αυξημένα επίπεδα γλυκόζης στο πλάσμα αίματος ήταν ισχυρός προγνωστικός δείκτης θανάτου και άρα χαμηλότερης πιθανότητας για εξιτήριο.
