Αυξημένο κίνδυνο συμφυτικής θυλακίτιδας (σύνδρομο παγωμένου ώμου) διατρέχουν τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη. Σύμφωνα με τα ευρήματα που δημοσιεύονται στο BMJ Open, οι πιθανότητες είναι πάνω από τριπλάσιες συγκριτικά με τον πληθυσμό χωρίς τη μεταβολική νόσο.
Ερευνητική ομάδα από τη Σχολή Ιατρικής του Πανεπιστημίου Keele στο Ηνωμένο Βασίλειο με επικεφαλής τον Brett Paul Dyer από τη Σχολή Ιατρικής του Πανεπιστημίου του Keele στο Ηνωμένο Βασίλειο, πραγματοποίησε μια συστηματική βιβλιογραφική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση στα στοιχεία οκτώ μελετών για να αξιολογήσουν εάν ο διαβήτης (1 και 2) αποτελεί παράγοντα κινδύνου για το σύνδρομο. Με βάση έξι μελέτες περιπτώσεων πειραματικής ομάδας – ομάδας ελέγχου σε 5.388 άτομα, οι πιθανότητες ήταν 3,69 φορές περισσότερες για τα άτομα με διαβήτη. Οι δύο μελέτες κοόρτης έπειτα κατέληξαν στην κοινή διαπίστωση ότι ο διαβήτης συνδέεται με το σύνδρομο. Επτά από τις οκτώ μελέτες που αναλύθηκαν είχαν υψηλό κίνδυνο μεροληψίας και μία μέτριο.
«Με βάση τα διαθέσιμα ερευνητικά στοιχεία που συνοψίστηκαν στην παρούσα ανάλυση, οι γιατροί θα πρέπει ενδεχομένως μα λάβουν υπ’ όψιν τον έλεγχο πόνου στον ώμο κατά την παρακολούθηση των ασθενών με διαβήτη» σημείωσαν οι συγγραφείς, καθώς η έγκαιρη διάγνωση θα μπορούσε να προλάβει και να θεραπεύσει τον πόνο και την έλλειψη λειτουργικότητας που προκύπτουν από το σύνδρομο παγωμένου ώμου.
Τι είναι το «σύνδρομο παγωμένου ώμου»
Η συμφυτική θυλακίτιδα (ή σύνδρομο παγωμένου ώμου) είναι μια επώδυνη παθολογική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από μείωση της κινητικότητας της άρθρωσης του ώμου με αποτέλεσμα τη δυσκαμψία. Όταν το αίτιο δεν είναι σαφές χαρακτηρίζεται ιδιοπαθής. Για τις δευτεροπαθείς περιπτώσεις, πέραν του διαβήτη ενοχοποιούνται οι παθήσεις του θυρεοειδούς, κακώσεις/τραυματισμός ή χειρουργική επέμβαση στην περιοχή του ώμου, αυτοάνοσα νοσήματα όπως ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, η ρευματοειδής αρθρίτιδα κ.α, καρδιοπάθειες και η νόσος του Πάρκινσον. Το σύνδρομο προτιμά τις γυναίκες άνω των 40 ετών.
